W świecie motoryzacji są debiuty, obok których nie da się przejść obojętnie. Dacia Bigster Hybrid 155 to bez wątpienia jeden z nich. Rumuński producent, znany z pragmatycznego podejścia do tworzenia samochodów, rzuca rękawicę w zatłoczonym segmencie kompaktowych SUV-ów, prezentując model, który ma być czymś więcej niż tylko większym bratem Dustera. Bigster już na pierwszy rzut oka emanuje dojrzałością i majestatyczną prezencją, a jego ogromnym atutem jest wygląd, który sprawia, że wiele osób na ulicy z niedowierzaniem dopytuje: „to naprawdę Dacia?”.
Aby zweryfikować, czy za imponującą fasadą kryje się równie dopracowany samochód, zabrałem go w długą podróż. A jaka wersja nadawałaby się do tego lepiej, niż jedna z dwóch najwyższych odmiana Journey, której nazwa zobowiązuje? Trasa wiodła przez cztery europejskie kraje: Polskę, Czechy, Słowację i Austrię. Oto wnioski z tej intensywnej próby. Zapraszam na kolejny test z serii #kluczowa5
1. Muskularna sylwetka z miejską zwinnością
Dacia Bigster w pełni zasługuje na swoją nazwę. Jego masywna, niemal majestatyczna sylwetka przyciąga spojrzenia i budzi respekt. Solidna bryła i pewna postawa sprawiają, że samochód wygląda na droższy, niż jest w rzeczywistości. Mimo imponującej długości (4570 mm), projektanci zastosowali sprytny zabieg – Bigster, bazując na platformie Dustera, jest od niego nieco węższy (1810 mm bez lusterek). To sprawia, że mimo swoich gabarytów, SUV ten nie jest nieporęczny w ciasnych miejskich uliczkach czy podziemnych garażach, które nigdy nie grzeszą ilością miejsca.
Prawdziwą gwiazdą jest jednak imponujący prześwit, wynoszący aż 24 cm. W miejskiej dżungli to parametr na wagę złota, pozwalający bez stresu pokonywać nawet najwyższe krawężniki i to nawet pomimo braku napędu na wszystkie koła.
Wysoko osadzone nadwozie w połączeniu z płasko poprowadzoną maską poprawia widoczność i potęguje terenowe wrażenie. Testowany egzemplarz w wersji Journey wyposażono dodatkowo w 19-calowe felgi (w standardzie 18 cali), które doskonale wypełniają nadkola, nie wpływając negatywnie na komfort.
Podczas manewrów pod wiedeńskim Belwederem, w otoczeniu luksusowych limuzyn i placówek dyplomatycznych, Bigster wzbudzał autentyczne zainteresowanie. Przechodnie, zmuszeni do ominięcia na chwilę zablokowanego przeze mnie chodnika, spoglądali z ciekawością, a nie z irytacją. Nowe logo Dacii, wciąż dla wielu anonimowe, tylko potęgowało to wrażenie, skutecznie maskując budżetowy rodowód auta.
Choć testowany egzemplarz w niebieskim kolorze prezentował się estetycznie, nie ukazywał w pełni swojego designerskiego kunsztu. W tym odcieniu charakterystyczne i nowoczesne detale Bigstera traciły nieco na wyrazistości. Moim zdaniem w szarym kolorze, w połączeniu ze złotymi lusterkami i bardziej efektownym wzorem felg, model zyskałby pełnię elegancji i nowoczesnego designu. Taka konfiguracja najlepiej podkreślałaby jego doskonałe proporcje oraz futurystyczny charakter.
2. Przestrzeń i funkcjonalność ponad luksus
W kabinie Bigstera zachowano stylistyczną spójność z innymi modelami marki, jednocześnie oferując więcej przestrzeni i poczucia swobody niż w Dusterze. Nowoczesny projekt deski rozdzielczej może się podobać, a estetyczny wybierak skrzyni biegów, spłaszczona kierownica oraz udany dobór kolorów nadają wnętrzu charakteru. Dominują tu solidne, twardsze tworzywa, które wizualnie prezentują się dobrze i podkreślają trwałość wykończenia. Przyjemnym akcentem są miękkie powierzchnie – podłokietnik oraz gumowane elementy wokół ładowarki indukcyjnej i wybieraka skrzyni biegów – które dodają wnętrzu odrobiny komfortu.
Fotele, choć wizualnie bardzo atrakcyjne, okazały się problematyczne. Kilku moich pasażerów skarżyło się na dyskomfort podczas dłuższej jazdy. Głównym winowajcą jest środkowa część tapicerki, wykonana z materiału o słabej przepuszczalności powietrza, co prowadziło do pocenia się pleców. 
W upalne dni brakowało mi opcjonalnych foteli wentylowanych – ale tak wiem, to już poziom luksusu klasy wyższej. Plusem jest elektryczna regulacja fotela kierowcy (choć wzdłużna pozostaje manualna) oraz ręczna regulacja podparcia lędźwiowego w obu przednich fotelach.
Praktyczność stoi na wysokim poziomie. W konsoli centralnej znajdziemy dwa uchwyty na kubki, ładowarkę indukcyjną, dwa porty USB-C i potężny, chłodzony schowek pod podłokietnikiem o pojemności 8,6 litra. Pasażerowie z tyłu mają do dyspozycji dedykowane nawiewy i kolejne dwa porty USB-C. Ciekawym, choć nie do końca przemyślanym detalem, są haczyki na ubrania umieszczone w połowie słupka B – powieszona na nich kurtka może się brudzić przy zamykaniu drzwi.
Bagażnik, w wersji hybrydowej, o pojemności 546 litrów bez problemu pomieścił trzy walizki, co czyni Bigstera świetnym kompanem na rodzinne wyjazdy. Jest ustawny, wyposażony w haczyki, gniazdo 12V oraz system mocowań YouClip.
Genialnym rozwiązaniem jest lampka umieszczona na wewnętrznej stronie klapy bagażnika, która po otwarciu klapy doskonale oświetla nie tylko wnętrze kufra, ale i przestrzeń za samochodem. Poniżej dwa zdjęcia wykonane przy tych samych parametrach aparatu (ISO, czas naświetlania i przysłona) – najpierw z wyłączoną, a następnie z włączoną lampką.
3. Cyfrowy świat z wyzwaniami
Cyfrowy kokpit z 10-calowym ekranem centralnym i wirtualnymi zegarami prezentuje się nowocześnie i działa płynnie. Interfejs jest czytelny, a jego układ utrzymano w charakterystycznym dla Dacii, funkcjonalnym stylu. Na ekranie zegarów można wyświetlić między innymi informację o statusie działania systemu hybrydowego lub nawigacji.
System multimedialny ma wiele zalet, choć znajdziemy w nim kilka elementów, które można by udoskonalić. Najbardziej odczuwalnym jest sposób obsługi głośności – gdy telefon jest podłączony przez Android Auto lub Bluetooth, pilot pod kierownicą steruje głośnością multimediów z telefonu, a nie radia. Aby zmienić głośność stacji radiowej, trzeba wtedy sięgnąć do ekranu dotykowego i wybrać odpowiednią opcję z listy rozwijalnej, co nie jest najwygodniejsze w trakcie jazdy. Zdarzało się też, że system samoczynnie „przełączał” priorytet na radio – być może to kwestia ustawień lub oprogramowania.
Przydałoby się również stałe wyświetlanie nazwy stacji radiowej na górnym pasku ekranu centralnego tuż obok zegara, a także bardziej intuicyjny proces sortowania zapisanych stacji. Gdyby dopracować te drobiazgi, multimedia Dacii mogłyby otrzymać najwyższą notę.
Ogromnym plusem jest jednak pozostawienie fizycznego panelu do obsługi dwustrefowej, automatycznej klimatyzacji. To wzór ergonomii. Podobnie jak fizyczny przycisk „MyPerso”, który pozwala jednym kliknięciem aktywować spersonalizowane ustawienia systemów bezpieczeństwa. To dla tych, którzy nie lubią wspomagaczy jazdy.
4. Hybryda, która zaskakuje kulturą pracy oraz ekonomią
Sercem testowanego modelu jest zaawansowany układ hybrydowy o łącznej mocy 155 KM. Składa się on z wolnossącego silnika benzynowego 1.8 l (109 KM), silnika elektrycznego (49 KM) i niewielkiego akumulatora o pojemności 1.4 kWh. Całość spięto z innowacyjną, wielotrybową skrzynią automatyczną bez klasycznego sprzęgła. Przyspieszenie od 0 do 100 km/h w 9.7 sekundy to wynik w zupełności wystarczający do sprawnej jazdy.
Największe wrażenie robi jednak kultura pracy tego systemu. Silnik spalinowy, w przeciwieństwie do trzycylindrowej jednostki znanej np. z Renault Austral, ma przyjemny dla ucha dźwięk, nawet gdy pracuje na wyższych obrotach w celu doładowania baterii. Przejścia między napędem elektrycznym a spalinowym są absolutnie niezauważalne – jedyną informacją o jeździe na prądzie jest zielona ikona „EV” na zegarach.
Niskie zużycie paliwa to jeden najmocniejszych oprócz wyglądu punktów Dacii Bigster Hybrid. Podczas całego testu, na dystansie ponad 1700 km, z czego ponad 700 km autostradami, średnie zużycie paliwa wyniosło zaledwie 4.6 l/100 km! W pewnym momencie, średnia, przed kolejnym zjazdem na autostradę wynosiła nawet 4.2 l/100 km. To wynik lepszy niż deklaracje producenta. Analiza danych pokazała, że samochód przejechał ponad 800 km wyłącznie na napędzie elektrycznym. System hybrydowy jest niezwykle efektywny i bardzo chętnie korzysta z niewielkiego akumulatora, realnie obniżając koszty podróży.
| Parametr | Wartość (l/100 km) |
| Deklaracja producenta | 4.7 |
| Średnia w teście oAutach.pl | 4.6 |
| Najlepszy wynik w teście | 4.2 |
Bigster ma miękko zestrojone zawieszenie, które doskonale radzi sobie z typowymi niedoskonałościami polskich dróg. Dłuższe nierówności poprzeczne i większość dziur są pochłaniane z godnością, zapewniając wysoki komfort podróży. Mimo tej miękkości, samochód prowadzi się pewnie i przewidywalnie. Nie jest to demon prędkości na zakrętach, ale przy normalnej jeździe jego zachowanie jest w pełni sterowalne i bezpieczne. Dostępny tryb „B” zwiększa siłę rekuperacji, umożliwiając jazdę z wykorzystaniem głównie pedału przyspieszenia.
5. Systemy wspomagające kierowcę: Duży potencjał i choroby wieku dziecięcego
System adaptacyjnego tempomatu to jeden z jaśniejszych punktów elektronicznego wyposażenia Bigstera. W warunkach miejskich i w korkach jego praca jest niemal wzorowa. Potrafi on nie tylko w pełni autonomicznie zatrzymać samochód do zera, ale także cierpliwie czekać nawet do 30 sekund na wznowienie jazdy, co znacznie podnosi komfort w gęstym ruchu.
Jednakże, jak przystało na nowe oprogramowanie, nie obyło się bez incydentu – podczas testu tempomat raz samoczynnie się zdezaktywował i powrócił do pełnej sprawności dopiero po kilku ponownych uruchomieniach silnika i przejechaniu blisko 300 kilometrów.
Niestety, jego piętą achillesową jest system adaptacji prędkości do znaków drogowych, który cierpi na istotną przypadłość. Logika jego działania sprawia, że możliwość zatwierdzenia nowego limitu prędkości pojawia się na ekranie dopiero w momencie mijania znaku.
W rezultacie samochód rozpoczyna hamowanie ze znacznym opóźnieniem. Doświadczyłem tego wielokrotnie w Czechach, gdzie radary informacyjne umieszczone tuż za znakiem ograniczenia prędkości za każdym razem witały mnie komunikatem o zbyt szybkiej jeździe. Idealnym rozwiązaniem powinno być wykrywanie znaków z wyprzedzeniem, dając kierowcy możliwość akceptacji nowej prędkości jeszcze przed wjechaniem w daną strefę. Umożliwiłoby to płynne i bezpieczne wytracenie prędkości, na przykład ze 100 km/h do 30 km/h, co było częstym scenariuszem na austriackich drogach podczas wjazdu z terenu niezabudowanego do miasteczka ze strefą 30km/h.
Nadgorliwością wykazują się natomiast inne systemy bezpieczeństwa. Asystent utrzymania pasa ruchu bywa nerwowy i potrafi zbyt gwałtownie odbijać od linii, nawet gdy tor jazdy jest idealnie prosty. Na szczęście, Dacia przewidziała takie sytuacje, instalując niezwykle przydatny przycisk „MyPerso”, który pozwala jednym kliknięciem wyłączyć najbardziej irytujące alerty. 
Jeszcze dziwniej zachowywały się automatyczne światła drogowe. W całkowitej ciemności, bez żadnego samochodu z naprzeciwka, potrafiły „mrugać”, włączając się i wyłączając co kilka sekund – jakby liczne, duże odblaski umieszczone na barierkach ochronnych wytyczających drogę na krętych, czeskich serpentynach, były interpretowane jako nadjeżdżający z naprzeciwka „wirtualny” pojazd. Co ciekawe, zjawisko to występowało wyłącznie na tych czeskich trasach – na innych drogach, zarówno w Polsce w miastach, jak i poza terenem zabudowanym, problem w ogóle nie występował.
Co jednak najważniejsze, wszystkie te mankamenty mają wspólny mianownik – oprogramowanie. Nie są to wady konstrukcyjne, a jedynie choroby wieku dziecięcego, które można w pełni wyeliminować poprzez aktualizację systemu, potencjalnie nawet bezprzewodowo (OTA). Jestem przekonany, że producent weźmie pod uwagę opinie pierwszych użytkowników (chyba że trafiłem na wyjątkowo pechową wersję) i poprzez przyszłe aktualizacje dostosuje działanie asystentów do ogólnego, bardzo wysokiego poziomu, jaki prezentuje Bigster.
Czy Dacia Bigster to SUV idealny?
Dacia Bigster Hybrid 155 w wersji Journey to samochód pełen kontrastów, w którym zdecydowanie przeważają pozytywy. Z jednej strony zachwyca zjawiskowym designem, fenomenalną ekonomią i zaskakująco dojrzałym układem napędowym. Z drugiej, jego budżetowy rodowód zdradza jakość niektórych plastików we wnętrzu.
Producent zadbał jednak o detale, które nie kosztują wiele, a budują charakter i dają satysfakcję. Do takich miłych akcentów i ciekawostek należy animacja powitalna – na obu ekranach wyświetlają się współrzędne geograficzne, które w testowanym egzemplarzu wskazywały rejon Siedmiogrodu, w pobliżu miasta Brașov, otoczonego Karpatami. Bardzo malowniczą okolicę z zamkiem Drakuli – co zmotywowało mnie by kolejną Dacię zabrać właśnie w tamte rejony. Innym przykładem jest charakterystyczny dźwięk przypominający „wdech”, wydawany przez auto podczas zamykania.
Kluczową zaletą pozostaje jednak bezkonkurencyjny stosunek ceny do oferowanej wartości. Podstawowa wersja startuje od 99 900 zł, co czyni go wyjątkowo przystępnym, dużym SUV-em. Wariant Journey z hybrydą 155 KM to koszt 132 300 zł (testowany egzemplarz z dodatkami: 142 500 zł). W tej kwocie Bigster deklasuje rywali przede wszystkim ogromną przestronnością, oferując jeden z największych bagażników w klasie i imponującą ilość miejsca dla pasażerów z tyłu.
To wszystko sprawia, że Bigster ma ogromny potencjał. Od bycia autem niemal idealnym w swojej niszy dzielą go drobne kwestie, głównie związane z oprogramowaniem, które są łatwe do poprawienia. Jeśli Dacia dopracuje te szczegóły, ten wielki SUV odwdzięczy się nie tylko niskimi kosztami eksploatacji i dumą z posiadania auta, które robi wrażenie, ale i w pełni satysfakcjonującą obsługą na co dzień, stając się bezkonkurencyjnym wyborem dla pragmatycznych nabywców.
Dacia Bigster Hybrid 155 Journey
142 500 PLN
Zalety
- Muskularna sylwetka i efektowny design.
- Bardzo niskie realne zużycie paliwa.
- Ogromny bagażnik i przestronne wnętrze.
- Komfortowe, miękkie zawieszenie.
- Atrakcyjna cena względem możliwości.
Wady
- Niedopracowane oprogramowanie systemów.
- Nerwowe reakcje asystenta pasa ruchu.
- Tapicerka foteli sprzyjająca poceniu pleców
