Północna pętla toru Nürburgring (niem. Nordschleife) uchodzi za najtrudniejszy tor wyścigowy na świecie i jest uwzględniana w harmonogramie każdego nowego projektu większości liczących się producentów samochodów sportowych. Rekordowe okrążenie stanowi więc najtrudniejszy sprawdzian właściwości sportowego auta. Czasy są określane dla dwóch odcinków: o długości 20,6 oraz 20,832 km.
Od 1997 r. punktem odniesienia jest nitka o długości 20,6 km. To na niej specjalistyczny magazyn „sport auto” wydawany przez Motor Presse Stuttgart prowadzi pomiary w ramach tzw. „Supertestu”. Ze względów historycznych nie została tu uwzględniona krótka prosta przy trybunie T13, prowadząca od zjazdu z północnej pętli na tor Grand Prix do zjazdu z pętli Grand Prix na Nordschleife. Z tego powodu linia startu znajduje się na końcu trybuny T13 (kierunek północny), a linia mety jest na początku trybuny (kierunek południowy) – i dlatego po lotnym starcie nie jest mierzone pełne okrążenie. Całkowita długość przejazdu wynosi dokładnie 20,6 km.
W 2019 r. dodano oficjalne okrążenie Nürburgringu – organizowane przez spółkę operacyjną „Nürburgring 1927 GmbH & Co. KG”. Jest ono o 232 metry dłuższe, ponieważ linie startu i mety się tu ze sobą pokrywają (również znajdują się w sekcji T13). Samochody pokonują więc pełne okrążenie północnej pętli o długości 20,832 km i to na nim mierzone są ich czasy przejazdu (z lotnym startem).
Aby oba rekordowe wyniki zostały uznane, spełnione muszą być liczne warunki: pomijając pomiar czasu za pomocą skalibrowanego czujnika fotoelektrycznego, oficjalnym próbom ustanowienia i bicia rekordu zawsze towarzyszy notariusz. Oprócz monitorowania pomiaru czasu sprawdza on
i zatwierdza samochody oraz ich ogumienie. Klasyfikacja poszczególnych klas pojazdów bazuje na oficjalnych kategoriach Niemieckiego Federalnego Urzędu ds. Ruchu Drogowego („Kraftfahrtbundesamt” KBA).
